Rome MMXXlV - 2

Roma MMXXlV - 2

Lieve volgers, lieve lezers,

De tweede dag Rome begon weer met een ditmaal vlekkeloos verlopen treinreis.

Aangezien ik niet alleen een fabeltastisch geheugen heb voor teksten allerlei aard maar daarenboven ook nog een buitengewoon richtinggevoel, laveerden we deze dag zonder moeite door de straten van Rome. Wij stevenden dus recht af op het Pantheon.; de op een na oudste katholieke kerk van Rome. Maar in de huidige vorm al in de tweede eeuw van onze jaartelling gebouwd. De wachtrijen vielen mee en binnen zag het er net uit als op de foto's uit mijn schoolboek. Na dit magnifique bouwwerk zowel in de rondte als in hoogte bekeken te hebben (de doorsnee is overigens gelijk aan de hoogte en de opening in de koepel maar liefst 9 meter), begaven wij ons via nog onverkende straatjes nogmaals naar de Trevi fontein, waar het wederom wemelde van de mensen. lk werd nogmaals op het heerlijke tiramisu ijs getrakteerd. Het was alweer laat in de middag toen we ons met een Calzone in de hand naar Termini spoedden om op tijd in de trein op Binario 20 bis te springen. Ditmaal verliep de reis zonder problemen.

's Avonds bij de planning van de weg naar Florence bleek al gauw dat de beloofde duik in de Mediterranée in het water zou gaan vallen. De weg naar Firenze over de kustweg via Pisa is een kleine 200 kilometer langer en daardoor ook nog eens uren langer rijden. Dat had ik er nu ook weer niet voor over. En de toren van Pisa wordt er ook niet rechter van. Mama en papa zijn er een keer naar toe gereden vanuit Roquebrun/Monaco381 kilometer en geschat een dikke honderd tunnels. En dezelfde dag weer terug (Mafkezen, ik had een nacht een hotelletje genomen). Tellend op de terugweg bleken het er maar liefst 180 te zijn met een lengte van eenkleine 100 kilometer.

In de directe omgeving van Florence kon ik geen goede, betaalbare camperplaats vinden.

Wel een camping op een kleine 15 kilometer afstand maar met een goede busverbinding directnaar het centrum van Firenze. En paps had weer een verhaal dat toen hij in Florence was in de vorige eeuw voor Europerio 2 (een congres voor parodontologen dus). Roland en hij een fantastisch appartement op een heuvel hadden, waarvan een megagroot balkonterras uitkeek over heel Florence. Ik ga het overmorgen allemaal zelf zien. Buona notte!