De weg naar Rome via de kust

De weg naar Rome via de kust

Lieve volgers, lieve lezers,

De volgende ochtend scharrelde papa dus al rond kwart voor zeven rond onze camper in afwachting van de toegezegde pechhulp. Toen hij nog maar eens aan het deurslot priegelde en de deur voor een laatste keer probeerde dicht te doen, sprong het op wonderbaarlijke wijze toch van het slot in het slot. Dus onmiddellijk de ANWB-alarmcentrale gebeld om dit heugelijke feit te melden (daarmee ook mij wakker makend). Desalniettemin werden we een uur later toch nog gebeld door de Italiaanse hulpdienst. Die ook blij (kon ook nog even blijven liggen?). Inmiddels ik klaarwakker. Dus ook uit bed gekropen. Wij besloten toch nog maar even een rondje Siena te doen. Per slot van rekening zijn we geen Amerikaanse stopwatch toeristen (vijf minuten Palazzo Pubblico, vijf minuten Duomo, selfie op de Piazzo del Campo) maar wilden we enkele Renaissance gevels nog een keer aandachtig bekijken. Tegen een uur of twaalf vervolgden wij onze reis richting Rome via de kustweg. Onderwijl zwaaiden we nog even af om nog een glimp van de Mediterranée op te vangen, zo blauw zo blauw. Helaas lieten we als gevolg van papa's slechte tijdplanning na een duik te nemen. Dom, dom, dom !!!

Papa zegt dat we dat wel goed zullen maken op de terugweg van Rome naar Florence. Wij vervolgden onze reis(passeerden onwetend Porto Ercole) en kwamen in Rome midden in de spits terecht. Ook weer een aparte ervaring aangezien alle Italianen nogal agressief zijn (op de weg). Iets na zessen arriveerden wij op onze bestemming: Gino's garden. Een achtertuin met een blokhut en een sanitaire bunker en plaats voorvier campers van maximaal 7 meter. Er stonden er twee. Het geheel omgeven door stevig hekken en twee dikke, dichte ijzeren poorten (heel veilig). Gino stond buiten al op ons te wachten en loodste ons met wilde handgebaren binnen. Papa reed bijna zijn olijfboom ondersteboven omdat hij even vergat dat deze T4 2 50cm hoger is dan onze T5. En ik maar schreeuwen en hij maar gewoon doorrijden. Uiteindelijk stonden we toch maar mooi op onze plek. Na een uitgebreide uitleg over waar en hoe we naar de Romeinse bezienswaardigheden konden komen, werkte ik aan mijn reisverslagen terwijl papa een eenvoudige doch voedzame Italiaanse maaltijd bereidde. Tegen een uur of 12 besloten wij van een welverdiende nachtrust te genieten.