auf Papa's Spuren

Het is nu alweer half mei dus voor ik alles alweer vergeten ben hier een verslag van mijn tweede buitenlandreis! Dit keer ging het "gen Osten", naar Duitsland dus. Heel Nederland genoot namelijk van 2 weken voorjaarsvacantie en ook Papa had van zijn baas maar liefst 5 dagen aan een stuk vrij gekregen. Guusje (#5) is onder leiding van Papa en zusjes #1-4 al aardig duits aan het leren dus werd het tijd het geleerde maar eens in praktijk te brengen. Een week voor Koninginnendag werd dus onze oude sleephut uit de kapschuur getrokken en na 5 jaar winterslaap, reisklaar gemaakt. Papa was er maar wat trots op, mama stond dapper te lachen en Opa vond zijn caravan natuurlijk onvergelijkbaar veel mooier. Maar ja, die wilde hij mee naar Schagen (NH) nemen dus bleef ons geen andere keus dan onze ouwe SuperSlick achter mama's prachtige zilvergrijs metallic-6cylinder-2,5liter-183kW VW bus te hangen. En mama bleef maar lachen. Guusje en Eva waren erg bezorgd of dit avontuur wel zou gaan lukken maar woensdagmiddag 30 april gingen we dan begin van de middag dan toch eindelijk richting Duitse grens. Helaas waren er erg veel mensen op hetzelfde idee gekomen en we schoten dan ook niet erg op. Na vijf en een half uur waren we net voorbij Dortmund (nog geen 200 km). Het was inmiddels half zeven en we hadden weer 14 km Stau (file) voor de boeg. Dus besloten papa en mama dat het tijd werd een boerencamping op te zoeken voor een eerste overnachting. Die bleken dungezaaid; pas na een uurtje werd de eerste de beste camping aangedaan. Een beetje A.Z.O maar goed. De volgende dag werd de reis voortgezet richting Fredelsloh, ons eigenlijke reisdoel. Fredelsloh is een heel klein plaatsje in de buurt van Göttingen, waar heel veel ambachtelijke winkeltjes zijn. En een van die bedrijfjes maakt het servies waar de hele Flierderij vol mee staat. Inmiddels ontbreken er aan vrijwel ieder kopje en beker de oren en de borden hebben verdacht veel rode ongeglazuurde randen en barsten. Hoogste tijd dus om nieuwe bekers(zonder oren dan kunnen ze er ook niet afbreken) theepotten, bordjes ed. te gaan aanschaffen. Maar (he wat toevallig) 45 kilometer voor Fredelsloh ligt Trendelburg, het dorp waar papa diep in de vorige eeuw ooit nog een keer dorpstandarts was. En ja hoor, je raad het al: hij zei tegen mama " laat mij maar rijden" en reed er Schnurstraks naar toe. De details van alle ritjes langs de huizen waar Floor, Annelieke, Louise en Emma geboren zijn, zijn oude praktijk, de kerk etc.zal ik jullie besparen. Geweldig interessant!!! We waren ook op bezoek bij Rosi, de oudste en trouwste vriendin, en Rolf, een oudere mijnheer, die ongelofelijk veel van baby's houdt.We hebben een expeditie gehouden door het Reinhardswald, een heusch Duits woud met ruisende beekjes, 30-40 meter hoge bomen en het mooiste mei-groen, wat je je maar kan voorstellen. Helaas lagen er een twintigtal van dit soort woudreuzen horizontaal over ons pad en wilde mama alweer op haar schreden terugkeren. maar ja, wie papa een beetje kent, weet dat dat geen optie is. Dus klauterden Guusje en Eva als berggeitjes tegen de steile rotswanden op, werd ik van hand tot hand gereikt (naja omhoog gesleurd dus). De kinderwagen moest er achteraan, dat was het grootste probleem. Uiteindelijk stonden we aan de andere kant en vonden we al gauw de echte bron, waar je zo op je buik uit kon drinken. (mama zegt dat ik er niet zo'n ontzettend lang verhaal van moet maken) Verder waren we nog in de tuin van het kasteel van Doornroosje en in een oerwoud. De bekers enzo hebben we ook nog besteld, die worden opgestuurd. Al met al hwas het weer een hele ervaring, heb ik me heel goed gedragen maar was toch ook wel weer blij weer thuis te zijn na zo'n kleine 1000 kilometer. Groetjes Rosalie.